برآوردها حاکی از آن است که تعداد افراد 60 سال به بالا در سراسر جهان در سال 2017 به 962 میلیون نفر رسیده و تحقیقات پیش بینی می کند که این رقم تا سال 2050 دو برابر شود.

تحقیق جدید که اخیرا در مجله اپیدمیولوژی و سلامت جامعه منتشر شده است، ارزیابی می کند که آیا فراوانی معاشرت با هم برای بقای کلی در گروه بزرگی از افراد مسن ساکن چین مناسب است یا خیر. محققان داده‌های شرکت‌کنندگان در نظرسنجی طول عمر سالم را تجزیه و تحلیل کردند(یک مطالعه در حال انجام و آینده‌نگر ملی بر روی افراد مسن که به طور مستقل زندگی می‌کنند، که در سال 1998 آغاز شد). در این نظرسنجی از شرکت کنندگان پرسیده شد که چند بار در فعالیت های اجتماعی شرکت می کنند. این دسته بندی ها شامل این بود که آیا آنها تقریباً هر روز معاشرت می کردند؛ حداقل یک بار در هفته؛ حداقل یک بار در ماه؛ گاه و بیگاه؛ و یا خیر.

محققان گزارش کردند که زمان مرگ در افرادی که گهگاه معاشرت می‌کردند 42 درصد و در افرادی که حداقل ماهانه این کار را انجام می‌دادند تا 48 درصد به تعویق افتاد.

به گفته محققان، یافته‌ها نشان می‌دهد که باید راهبردهایی برای ترویج حفظ زندگی اجتماعی فعال در افراد بسیار مسن تشویق شود. اگرچه ارتباط بین دفعات فعالیت اجتماعی و بقای کلی پس از تعدیل عوامل اجتماعی، وضعیت اجتماعی-اقتصادی، رفتارهای سالم و چندین بیماری کاهش یافت، اما همچنان از نظر آماری معنادار باقی ماند، که نشان می‌دهد مشارکت در فعالیت اجتماعی به خودی خود یک پیش‌بینی‌کننده مستقل برای بقای کلی افراد مسن تر است.

پایان پیام/